Çok derin uyurdum,Duru'ya kadar.
Hayatımda sadece 1 kere şikayet etmedim bu huyumdan.
O da 11 sene evvel bugün.
Hissetmedim depremi,uyuyordum horul horul.
Bittiğinde uyandırmıştı annem beni.
11 sene nasıl çabuk geçti...?
Bugün şu mumları yakıp,
sevdiğim bitki çayını içebiliyorsam,
Sadece 'O gün' şanslı olduğumdandır.
Keşke 'O gün ' hiç yaşanmasaydı,
keşke hayatını kaybedenler bizim kadar şanslı olsaydı..
.JPG)
.jpg)
22 yorum:
Umarım hiç yaşanmaz bir daha Pınar..
tekrarı olmasın istiyoruz..bugün dedim ki ne çok olmuş, ne çabuk geçiyor şu zaman..en kötüsü de bu kötü günü doğum günü die kutlamak..o yüzden kendime sade bir kutlama yaptım..
Masal,umarım.:(((
Zeynebim,2 sene evvel de kızkardeşim bugün düğün yapmak zorunda kaldı.2 gün müsaitti düğün için.Birin de kandildi.Dolayısıyla 17 Ağustosu seçtiler..İnsanların aklında hep o gün var malesef,.
Gerçi bloğundan kutladım ama buradan da yeni yaşını kutluyorum güzel arkadaşım..
Sevgiler
o geceyi ve deprem günlerini net bir şekilde evde tek başına iken yaşayan biri olarak rabbim bir daha yaşatmasın diyorum.tüm kaybettiklerimize de rahmet diliyorum..blogunuz çok cici bayldım..çay fincanınız daha da cici ona da bayıldım.iyi günlerde kullanın inşallah..
sevgiler
gunaydın cok haklısın
benimde uykum ağır olmasına rağmen duydum depremi ve her nedense 17 ağustosta tekrar yaşıyorum o korkuyu ,
keşke...
keşke...
bu arada kupanıza bayıldım inekli şeylere karşı zaafım var çok güzel çok tatlı ya :)
-Ladygreenriver,hoşgeldin bloğuam..Umarım bir daha yaşanmaz o günler.Fincanı beğenmene de sevindim.
Teşekkürler.
-Işılım,:(((
-Elif,çok şükür ben hissetmedim.
-Sinemimmmm,bu yaşadıklarımız sondur umarım...
-ÇSMRT,hoşgeldin.
4-5 sene evvel,çok sevdiğim bir arkadaşım almıştı yılbaşı hediyesi olarak.Bir de kapağı var bunun.Bitki çayları için tam..Ben de çok seviyorum..
hiç ders almış görünmüyoruz ama inşallah bir daha yaşanmaz...
bir de o kupa ne güzeldir öyle yahu, ben olsam suyu bile onunla içerim :)
Sedaa,inşallah arkadaşım..
Hımm su mu?İçiyim seni mi kırıcam.... :)))
o günü avcılarda evinde yaşayan eşimden dinledikçe tüylerim diken diken oluyor o kadar çok tanıdıklarının evleri yok olmuş ki
umarım tekrarı yaşanmaz diyoruz
ama bunun için doğru yapılanma gerek neyse ki artık gelişi güzel evler inşa edilmiyor bu bile bişi aslında
Pınarcığım Allah tekrarını göstermesin, 11 yıl önce Bursadayım, kardeşimle aynı odayı paylaşıyoruz, gece 3 ü geçmiş, yataklar nasıl sallanıyor, hiçbirşey yapamadık sadece yatakta oturduk dua ettik, annemler yanımıza gelmişti, ne beyazeşya yanına geçmek, ne hayat üçgeni oluşturmak, hiçbir şey aklımıza gelmedi, öylece basiretimiz bağlandı bekledik o yaklaşık 1 dk süren sarsıntıyı:(( bitince arabaya atladık hemen, radyoyu açtık, "marmara darmadağın" diyordu spiker, inanamadık, babam akut ekibiyle gölcük'e gitmişti, döndüğünde 2 hafta yemek yiyemedi:( bizim çok şükür bir kaybımız olmadı ama gerek tvde gördüklerimiz, gerekse babamın anlattıklarıyla o kadar üzüntülü ve sıkıntılı zamanlar geçirdik ki Allah milletimize bir daha böyle acılar yaşatmasın.
-Ceydacığım,yeni yapılanma yönetmeliklere göre yapılıyor ama ya eski evler ne olacak.?
Umarım olmaz,ne diyelim...
-Deryacığım,o an da gerçekten yapacak bişi olmuyor herhalde.Küçüklüüğmüzden beri annem,her Adapazarına gittiğimizde,"Çocuklar bne deprem dediğim anda heme dışarıya çıkıyoruz."derdi.O gece,yataktan kalkamış.
Bizim şirketten eski bir çalışan Gölcükte askerdi.Çocuk bulunamadı bile...Allah bir daha o acıları yaşatmasın..Tek temennimiz bu..:(
Tekrarı bir gün mutlaka olucak...ama bizler hala uyuyoruz ...dimi?
Ebru,umarım olacaksa da en az hasar ile olur..Her gün bir sürü senaryo dinlemekten insan depresif oluyor..
Çok yakınlarımı kaybettim be o depremde... Akrabalarımı, yazlık arkadaşlarımı, her sabah markette karşılaştığım amcayı, beni her gördüğünde "ablacım ben sizi çok seviyorum" diyen yeşil gözlü küçük kızı...
11 yıl geçse de, bazıları unutsa da, hala acısı yüreklerinde saklı insanlar var... Ve dediğin gibi keşke hiç yaşanmamış olsaydı:(
Sen Gelince,çok zor sevdiğini,hergün gördüğünü kaybetmek.Bir gün var,bir gün yok.
Allah bir daha bu acıları göstermesin.:((
O gece bilmiyordum! Böyle büyük bir yıkım olabileceğini... Uyanmış, o zamanlar bilmediğimden salak gibi gidip kirişin altında durmuştum.
Meğer biz sallanırken, bir yerler yerle bir oluyormuş: ( Dediğin gibi gerçekten şanslıyız ve şükran duymalıyız
Denizciğim,kardeşim ne olduğunu anlayamamış.Duvarlara tutuna tutuna salona gidip pencereden bakmış,ne oluyor diye .. :)) Sen yine iyisin..
bu yazıdan etkilendim gerçekten.ben izmirdeydim.sarsıntıyı öyle bir hissettik ki kardeşime bağırdığımı üst kattaki komşu duymuş.kimbilir orada nasıl yaşandı.
ertesi gün istanbuldaki kuzenim evlenmek zorunda kalmıştı:((
mumlar çok güzel ben de severim.
Nihan ,hoşgeldin bloğuma.
İyiki hissetmemişim diyorum depremi.
Ben de seviyorum mumları ama bazen kıyamıyorum yakmaya.Sonra kızıyorum kendime,neden kullanmıyorsun diye :)))
Yorum Gönder