Yine Bir Mim.

Yine bir mim.. İşte cevaplar geliyor..

1. Mimleyen kişinin linki
Sevgili Polyanna mimlemiş beni..

2. Çocukluğunuzda anne ve babanızla (ya da aile büyükleriyle) yapmış olduğunuz ve sizi siz yapan şeylere katkısı olan bir olay, bir aktivite, bir eylem… Ve hangi yönünüze katkıda bulunduğu…

Güzel bir çocukluk geçirdim,beni seven ve sevdiğini her zaman dile getiren bir aile de büyüdüm ben..Çok şanslıydım ki hep huzur vardı evimizde. Ne olursa olsun her zaman arkamda olduklarını hissettirdiler bana..Her zaman dürüst oldular bana,yapamayacakları sözü vermediler hiç. Ben de şimdi bizim tontona söz verdim mi muhakkak tutuyorum,onun bana güvenini sarsmamak adına.. Sevgi her zaman belli edildi sık sık dile getirildi, seni seviyorum kelimesi hep vardı,şimdi ben de hep söylüyorum tontonuma,büyük D ’me..

3.Çocukken oynamayı en çok sevdiğiniz oyun ve oyun aparatı?

Biz küçükken lastik oynardık.Bildiğin don lastiği ile.Önce bilek,sonra diz,en son boyunda biterdi. Ayy nasıl sıçrardık,çocukluk işte :)))
Babam bir de yurtdışı görevi için İtalya’ya gitmişti.Bir ağlayan bebek getirmişti,ilk defa böyle bir bebek görmüştüm..Nasıl sevmiştim,nasıl özenle bakmıştım ona..Çok değerliydi, şimdi bizim tonton böyle habire dedelerine barbieleri aldırınca çıldırıyorum, çünkü hiçbir kıymeti yok onun için...

4.Sokakta oynar mıydınız?

Hep lojmanlarda büyüdüm ben.Askeri lojmanlar güvenliydi,annem dışarıda oynamama izin verirdi haliyle..Akşam yemek vaktine kadar oynar,saati gelince de içeri girerdik hiç itiraz etmeden…

5.Çocukluğunuz ve ilk gençliğinizle ilgili keşke farklı olsaydı dediğiniz bir durum/olay…

Bir süre babamın görevi sebebi ile Diyarbakır’daydık. Lise 1 de Ankara’ya geldik. Herkes bir markacı.Senin kotun orijinal 501’mi diyor biri,bir tanesi çorabın Burlington mı diyor diğerine,bir diğeri ayakkabın Sebago mu Sax mı diyor..Ne oluyoruz dedim.Kendimi o kadar kötü hissetmiştim ki o dönem..Ciddi kimseyi arkadaşım gibi görmüyordum, sıkıldım,sıkıldım, döküntüler döktüm..Keşke bu kadar sıkmasaymışım kendimi..Değer miymiş o sıkıntıları yaşamaya,o yüzden Ankara’yı sevemedim,hala da pek sevmem,iyi hatıralarım yok çünkü..

6.Çocukluk ve ilk gençlikle ilgili iyi ki böyle olmuş dediğiniz bir olay…

İyiki İstanbul’u yazmışım üniversite olarak. Bana çok iyi geldi İstanbul.Kendime geldim,sıkıntılarımdan kurtuldum.

7-Varsa çocukluk dönemine dair bugünü etkileyen bir olay, anı…

Ayyy hiç unutmam, ilkokul zamanı ,herhalde Ramazan. Her zamanki gibi televizyon da Rabia oynuyor. Fatma Girik başrolde.. Bir sahnede namaz kılarken,yanına biri, sepet içine yılan koyuyor. O yılan bizim Fatma’nın boynuna dolanıyor. Ben o sahneyi görünce bir kriz geçir,deli gibiyim ama.Annem tokat atarak beni kendime getirdi..O gün bugündür yılanlardan pek hoşlanmam…

Bu güzel mim için Polyanna'ya teşekkür ediyor ve bu mimi,bu güzel soruları cevaplamayan blog arkadaşlarıma gönderiyorum...