"Evimizde uyuyan kardeş istiyorum." deme bana ..
üzülüyorum,seni kardeşsiz bıraktığımıza..
Biliyorum çok iyi ablalık yapacağını,
ama gel gör ki,
sana sağlanan imkanların ona sağlanamayabileceği korkusu,
bizi çok düşündürüyor hayatım..
Hadi büzme o dudaklarını,
Öptüm bak gül yanaklarından...
.JPG)
16 yorum:
nasıl içim gitti :(
Bahar,sorma...
canım benim..içinden geçenleri bi bilsek..
Onun içinden geçen çok belli de Zeynepciğim,,, biz biraz kulak arkası ediyoruz şimdilik,mecburen..
Kardeş sorunu Uffff çok düşündürüyor beni çok. Beynim tam ortadan bölünmüş bir tarafı ne hakkın var hayatta onu yanlız bırakmaya bak sen ne kadar hisseyorsun eksikliğini bu yaşında diyor, diğer tarafı yapma allahaşkına bu devirde nasıl bir çocuğa daha yetişirsin diyor. Zor karar zor....
O da haklı sizde haklısınız Pınarcığım ama zaman ne gösterir belli olmaz, belki mümkün olur :))
ahh kıyamam ya canım kardeşi olsun istiyor belki 2010 da şans olur imkanlarınız daha iyi olur kızının bu istediği olur :)
Aslı,karşıma çıkan tek çocuk olarak büyüyenler, sakın kardeşsiz bırakma diyor. Çok iyi düşünmek lazım,akrdeş gibisi var mı diyorum bazen,ama şu ekonomik kriz,ilerisini görememe insanı çileden çıkarıyor işte.
Burcucuğum,bakalım... Hiç belli olmaz,herşey bir anda değişebilir, daha henüz geç değil...
Ceydacığımmm, bakalımm,herşey olabilir.....
Tek çocuk büyüdüm ben,ne olursa olsun kadayıfı yalnız bırakmayacağım dedim ve konduruverdim üzerine kaymağımı.Dünyada hiç kimse eşit şartlarda yaşamıyor ki diye teselli buldum eğer gün olur aynı imkanları sağlayamazsam diye...Gün oluyor gözlerim doluyor,bana cephe alıp birbirlerini koruyorlar..Hadi yeni yılda bir daha düşünün bu hususu derim ben nacizane:))
Kaymaklı Kadayıffff,, hoşgeldin..Bayıldım yorumuna,ne güzel yazmışsınnn,belli mi olur ben de konduruveririm kaymağı :)))))))
:) Vaktin birinde geceleri uyumadan önce şöyle dua ederdim..
"Allah'ım bize ev ver, araba ver, bi de bana kardeş ver!" :))
Şimdi bir kız, bir erkek iki kardeşim var.. Burnumda tütüyorlar.. Yanyanayken bu yaşımda bile itişi kakışmamıza rağmen, seslerini duyduğumda gözlerim doluyor, boğazım düğüm oluyor.. Bazen farkediyorum da annemle bile konuşurken bu kadar duygulanmıyorum telefonda.. Buna "ablalık" deniyor galiba.. :)
Ve evet bizler 3 kardeş iç birimiz bir diğerimizle aynı şartlarda yetişmedik.. Çünkü zaman durmuyor akıyor.. Madden imkan olsa bile, annelik-babalık değişiyor..;)
Umarım daha fazla büyümeden hem arkadaşı,hem kardeşi geliverir dünyanıza..;)
sevgiyle..
Rumeysa,hoşgeldin..Teşekkür ederim yorumun için...
Hiç bir şeyin yerini tutmuyor kardeş sevgisi..Kızkardeşim için yapamayacağım şey yok,birazcık üzülse,kalbime bir ağrı saplanıyor sanki..
Biraz daha zaman var düşünmemize,bakalım,:))))
bende seninle aynı fikirdeydim aslında aa yorumları okuyunca şöööyle bir durup düşündüm...
bizdede aile baskısı var, hatta teyzem, annem, kayınvalidem kızıma annenden artık kardeş istemelisin diyorlar. feci takışıyoruz hepsiyle bu konuda.
ama sende haklısın bence...
hayırlısı diyelim öyle olsun.
Evet,hayırlısı Duygucuğum..
Bizde de yavaş yavaş başladı o baskılar,bak artık yaşın da ilerliyor,yapacaksan şimdi yap,ileride sabrın felan kalmayacak diyorlar..
Bakalım,göreceğiz..
ah ah sen en azından birini büyütüp rahatladın. ikinicisinide gönül ister tabiki ah o imkanlar...
Şıkella, rahtalamamında etkisi var esasında 2.yi düşünmememe.. Şimdi aynı şeyleri tekrar,tekrar yaşamak da kolay değil hani...
Sevgiler
Pınar
Yorum Gönder