Biz bu haftasonu...

Dinledik....

Keşfettik..

Serinledik....

Eve dönerken de size bu çiçekleri getirdik..

Mutlu bir hafta olsun size,bize...

Sevgilerimizle...

Benim için yapar mısın?

Keyifli bir masa kurup,

Şöyleeee köfteleri kömür ateşinde kızartıp,

Yanında da bir güzel patates kızartması yiyip,

çoban salatasının suyuna ekmeğini daldırıp,

sevdiklerinle çimenlerin üzerinde,

bir keyif yapar mısın?

Güzel bir haftasonu olsun size,bize..

Sevgilerimle...

Hareket Vakti..

Size de olur mu?
Bazı şarkıların yeri hep ayrıdır hayatımızda...
Ne zaman dinleseniz,hep hayatınızdaki o kare canlanır..

Mesela bu şarkı,95 senesindeki Bodrum'daki tatilimi, bu şarkı,eski evimizdeki bir bahar akşamını,bu şarkı ilk hayal kırıklığımı hatırlatıyor...

 Bu akşam da bir şarkı dinledim...

Üniversite 2 geldi aklıma..
Çizim yapıyorum deli gibi,teslim zamanı..
Gece yarısı,bir radyo programı vardı..
Bir hikaye başlatılır,gerisini sen tamamlardın..Bir gece,ben de katılmıştım bu yarışmaya..Sesim titreyerek okumuştum, resmen bir gerilim filmi yazmıştım...Beğenmişlerdi..O gecenin 1.si seçilmiştim..Hediyesi vardı.Bir parfumeriden hediyemi gidip alacaktım,.çok uzak demiştim..O zaman bir şarkı iste demişlerdi..İşte Umay Umay'ın  bu şarkısını seçmiştim ...

Ben bu gece, 16 sene önceki annemin evindeydim.. :)))

Siz nerdeydiniz?

1-2-3 ?

Duru ile ne zaman yıkılmış bir ev,kapanmış bir dükkan görsek aramızsa şöyle bir diyalog geçiyor.

'Anne,sen bu evi/dükkanı görmüş müydün?'

Olaki,'Hayır 'dersem,

'Neden daha önce gitmedin?' diyor ağlamaklı bir sesle..

Üzülüyor,ciddi ciddi üzülüyor..

Küçük dünyasında ne düşünüyorsa artık...

Bugün onun için nette dolanırken şu kitaba rastladım..

İstanbul'da ölmeden önce yapılması gereken 101 şey...

Amanın :))) 

101 şey mi?

Kaçını yaptım ki ben?

Neleri kaçırdım ,hergün geçtiğim yollarda gör-e-mediğim ne güzellikler,ne yerler var acaba?

Offff,çok fena..

Ama klasik bir cevabım var hazırda...

'Zamanım yokk...!'

'E,Pınar,bu fotoğraflar ne ?' demeyin..

Bu fotoğrafların konumuz ile hiçççç alakası yok..

Bu sadece bana bir uyarı..

'Pınar Hanım,Pınar Hanım...'

Limango,Markofoni'den tabak,çanak almaya vakit  buluyorsun da,

101 tane yapılması gerekenden 1 tane yapmıyorsun ya,

Bravo sana..

Kocaman bir bravoooo.. :))))

Bu haftasonu

Cumartesi sabahı,Mutfak Sırları Nilay Hanım'ın davetlisi olarak bruncha gittik Cıvıl Cıvıl'a..
Hava da kötü şansımıza,bahçede oturamadık.
Yedik,içtik,tonton pek eğlendi..
Tabi bu arada rejim,mejim hak getire..
Zaten ben de irade 0 ..
Geçen Ağustos'tan beri diyet yapan ben değilmişin gibi,ne olduysa tam yaza çıkarken bir iştah,bir iştah..
Neyse...

Pazar,bir cinnet geçirdim..
Tam 5 senedir sakladığım,
doğum öncesi giydiğim,kilo veriyorum diye ha oldu,ha olacak diye sakladığım tüm t shirt ve pantolanları attım,en sonunda...
Galiba benim kemiklerim büyümüş...)))
"Kasam genişlemiş." diyorum Büyük D'me...
Gerçekten,o t-shirtlerle ben neremi örtmüşüm acaba..
Şimdii giyiyorum,göbeğim 5 karış açık ...
Gel de sinir olma..
E,o pantolanlara ne demeliii..Bol pantalonlar olmuş bana skinny...
Neyse,helalleştik,hepsiyle vedalaştık,çok şükür...
Bu arada yeni bir ev tasarlamayı düşündüm..
Evimizde,odalar dışında şöyle 2 giyinme odası olacak..
Birisi kış köşesi,diğeri yaz köşesi..
Böylelikle yazlık,kışlık ayıklama sorunumuz da ortadan kalkmış olacakk...
Nasıl fikir?

Bir heves saatimi sabah 05:00 e de kurdum...'Lost' seyrediceğiz malum...

Şimdi koşa koşa yatağa gidiyorum...

İyi haftalar....

Benimle oynar mısın?

Şafak Pavey'i hatırlar mısınız?

Gazeteci Ayşe Önal'ın kızı..Hani bir tren kazasında kolunu ve bacağını kaybetmişti..

Kaza sonrası Türkiye'ye gelmişti.O zaman basın çok ilgilenmişti hayatıyla..

Hep gülümseyen,hep gözlerinin içi mutlu bir bayan vardı karşımızda..

Basın rahatsız oldu,nasıl olurdu?

Hem kolunu,bacağını kaybetmiş,hem mutlu..

Kıza abuk sabuk sorular sormaya,hayatını irdelemeye başladılar..Oyun mu oynuyor bizle dediler...

Bir gün Şafak şunun gibi bir laf etmişti.."Mutluyum.Varsın oyun olsun,bırakın bu oyunu oynayayım.."..

Hayat hep toz pembe değil hayatımızda..İnişler,çıkışlar hep olacak..

Şimdi bana sorsanız var mı sıkıntın diye?

Ooooooo neler,neler yazarım buraya...

Yaşam zor,

Ama bu oyunu oynamak hiç de zor değil?

Benimle bu oyunu oynar mısınız?

Güzel bir haftasonu olsun size,bize..

Sevgilerimle...

İnsana 'Hadi kalk,gidiyoruz..' diyecek arkadaş gerek.....Gerçekten....

Galiba çookk yorulmuşum..
Arkadaşlarımın hiç bitmeyen sıkıntılarını dinlemekten,
'Bu güzel havada evde ne işin var? Hadi çık bir kahve içelim.' demekten..
Devamlı organizasyon yapmaktan....Sııkılmışımm,çookkk sıkılmışım...

Bir de dün sabah uyandık, hava neydi öyle..Kasvetli,kara kara bulutlu..
Önceden telefonlaşmamış olsak,hayatta kimse çıkaramazdı bizi..
Büyük ihtimal iptal de ederdik...
Ama verilmiş bir söz var..

Şallar,yedek kazaklar alındı..
Gidilecek...
İnanılır gibi değil....
(Gören de bizi devamlı piknik yapan bir aile zannedicek..Değil vallahi değil...)

Ekip aynı..
Mekan aynı..(Başka bir yer vardı akılda..Ama üstümüze üstümüze gelen insanları görünce,girildiği gibi çıkıldı...Kardeşim biz uyuyalım..Millet evde hiçç oturmuyor vallahi,kötü havada bile..)

Nasıl 6 saatımiz geçti orada anlamadık..
Mekanı az çok öğrendiniz öyle süper bir yer değil.
Ama sohbet güzel olunca,mekanın da pek önemi olmuyor hanii...

Keyfin yerinde olunca,
yediğin ekmeğin,

içtiğin çayın bile tadı ayrı,o kesin...

Bizim 19 Mayıs 'ımız işte böyle geçti...

Ya sizin?......

Hadi bir dilek tut.....

Şimdi kocaman bir nefes al...

Ve üfleeeeee...

Yok yok bana evde oturmak yok..

Şu İstanbul'da,sıcaklar bastırmadan, yeşilin  keyfini çıkaracağın haftasonu sayısı o kadar az ki...

Uzak değil,1-2 haftaya kadar,gündüz keyifle oturamazsın öyle 3-4 saat..

Duru'nun kanı kaynadı bir kere..

Keyif yapacakmış parkta..

Kuzeni de geldi,ooohhhh ne ala.

Baktım da,

Emma bebeği mutlu,




Sünger Bob,Patrick mutlu...




Boyaları mutlu..



Miniş ayaklar mutlu..




Dünya hep onların etrafında dönüyor işte böyle..:)))

Güzel bir hafta diliyorum....

Sevgilerimle....

Yaşasınn bugün Cumaaa....

Bu yemek kitabını evlenirken annemden almıştım..Israrla bana yenisi almak istemişti..

Herhalde yer darlığından fırının içine koymuş bu kitabı..:))))İçine bakmadan da fırını çalıştırmış bir gün ,kitap bu hali almış..Ama,benim için o kadar anlamlı ki..

Bu kitap,yeni evlenenler için bir el kitabı..Esasında baksan sevimsiz,resim yok,"cup"ölçüsü yok,yok da yok yani..Ama gel gör ki bu kitaptan ne yaparsam,valllahi tadı tuzu güzel oluyor ,yalan değil...

Evlenene kadar enginarı yemeyen ben,büyük D'm seviyor diye hem yer hem yapar oldum..Tarif,tabi ki bu kitaptan...

Enginarın bir sürü tarifi var internette,bu tarifin farklılığı enginarı pişirirken  ağzını yağlı kağıtla kapatmak herhalde.. Galiba bu yöntemle enginarlar kararmıyor...

Bu akşam misafirlerim var,gerçi misafir değil onlar.."Ailem"...

Can Yücel 'in bir şiirinde der ya ,saklamadım tabakları,bardakları misafire..

Onlar için böyle bir sofra hazırladım..

Renkli bir haftasonu olsun size,bize....

Bol keyifle...

Çok mu zor?

Hangi arkadaşımı arasam bir sıkıntı,bir üzüntü...

İçim daralıyor bazen..

Kendilerince haklı sebepleri var,belli..

Ama dışarıdan objektif bir gözle bakınca,o kadar da önemli değil ki..

Biri takmış eşine,biri takmış işine,bir takmış sevgilisine..

"Hiç mi mutluluk yok hayatınızda?" diyemiyorum..

Bu kadar mı zor mutlu olmak?

Elimi uzatsam,

çeksem onları o karanlık kabuktan..

Yapabilsem,ahhhhh keşke.

Size de söyleyeyim istedim...

Bir kaç defa televizyon programında görmüştüm..En sonunda da Ayşe Arman'la röportajını okudum geçen Cuma....Adı Sabiha Paktuna Keskin...Kendisi bir çocuk doktoru aynı zamanda bir nörolog. O kadar doğru ,o kadar önemli şeyler söylüyor ki..

Cumartesi akşamı oturdum, bloğundaki tüm videoları seyrettim.. Çok önemli noktalara parmak basıyor,gerçekten..

Bir de kitaplarını sipariş edeceğim bu hafta, kesinlikle kütüphanemizde olması gerektiğini düşünüyorum..

Doğru diye düşündüğümüz şeylerin bazen ne kadar hatalı olabileceğini söylüyor doktor hanım...

Siz de bir boş vaktinizde okuyun olur mu?

Sevgiler...
Pınar

:))))

Hayatımdaki en güzel çiçeği,




en güzel resmi,





en güzel çantayı senden aldım ya...





benden mutlusu yok bugün..

Herşey Sende Gizli...

Bir ben eksiktim Ahırkapı'da...

Ben ki kalabalığı severim,bu kalabalık bile bana birazcık fazla geldi..

Dilekler dilendi,fotoğraflar çekildi..Erken,erken eve dönüldü..

Bu arada İkiz Bebekciğim mimlemişti beni..

Hatta,dün onu tam cevaplıyordum ki,virüs uyarısını fark ettim.Yarıda kalmıştı,işte geliyor mimim...

Mimde benim için öne çıkan blogun hangisi olduğu ve en sevdiği yazısı soruluyor...

Bu blog, hepinizin bildiği,Defneyle Yaşamak.. O kadar sevdim ki bu bloğu,onun sayesinde başladım şu fotoğraf çekme işine...Hatta,hayranlığı bir ara abartıp,rüyalarıma bile soktum bu tatlı bayanı...En sevdiğim yazısı da şuydu. Sonra,onun bloğu sayesinde her sayfasını zevkle okuduğum,hayran olduğum Decaf Latte'yi,onun sayesinde çılgın kadın Tanya'yı ,süpersonik anne İlkay'ı keşfettim..

Fotoğraf çekmeye başlayınca da  Zeynep'i,Burcu'yu,Ceyda'yı buldum...

Sonra sizler girdiniz hayatıma..Yorumlarınızla,yazdıklarınızla beni çok mutlu ettiniz..

Bloğumu ziyaret ettiniz..

Binlerce teşekkür,yeni blog dostlarıma..

İşte,bu çiçekler de benden size....Sevgimle...